07 Ιουνίου 2010

Phil shoenfelt-A dialogue between soul and body



πηγή: artmaniac53
ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗΣ

"" ΨΥΧΗ:
Ω, πώς να αναστηθεί απ' αυτό το μπουντρούμι
μια ψυχή σκλαβωμένη με τόσους τρόπους;
Που στέκει όρθια, στητή,
πεδουκλωμένη με αμπάρες από κόκκαλα
και με χειροπέδες στα χέρια;
Εδώ πέρα, τυφλή από το ένα μάτι
κι εκεί πέρα, κουφή στο ένα αυτί από τα τύμπανα;
Μια κρεμασμένη ψυχή,
αιχμαλωτισμένη και χιλιοδεμένη
από νεύρα, αρτηρίες και φλέβες.
Βασανισμένη, πέρα απ' αυτά,
και καταδικασμένη να υπάρχει
μέσα σε ένα ματαιόδοξο κεφάλι
με δύο καρδιές.

ΣΩΜΑ:
Ω, ποιος θα με γλιτώσει από τα δεσμά
αυτής της τυραννικής ψυχής;
Που με διατηρεί ολόρθο, παλουκωμένο,
σαν να πρόκειται να πέσω στον δικό μου γκρεμό;
Και ζεσταίνει και κινεί τούτο το άχρηστο κορμί
(μα και ο πυρετός τα ίδια κάνει)
και θέλοντας να με διαολίσει
με κάνει να ζω, μόνο για να πεθάνω.
Ένα κορμί που ποτέ δεν μπορεί να ξαποστάσει
εφ' όσον τούτο το άρρωστο πνεύμα το έχει κυριεύσει.

ΨΥΧΗ:
Ποια μάγια με έχουν φυλακίσει έτσι,
να μαραζώνω μέσα στη συμφορά των άλλων,
όπου, όσο κι αν γκρινιάζω,
ξέρω ότι δεν μπορώ να νιώσω τον πόνο;
Και όλη η έννοια μου είναι να απασχολώ τον εαυτό μου
και για να το προστατέψω αυτό, καταστρέφομαι.
Εξαναγκάζομαι, όχι μόνο να ανέχομαι τις αρρώστειες,
αλλά -το χειρότερο- να τις βλέπω να θεραπεύονται!
Και ενώ είμαι στο τσακ για να αναχωρήσω,
πάλι με βρίσκω ναυαγό μέσα στην υγεία!

ΣΩΜΑ:
Κι όμως, το σώμα ποτέ δεν μπορεί να φτάσει
τις αρρώστειες που εσύ μου έχεις διδάξει,
που, για αρχή, εγκλωβίζουν την ελπίδα και φέρνουν δάκρυα,
και στη συνέχεια, τρόμο και κύματα φόβου.
Αλλά η μάστιγα της αγάπης ζεσταίνει
και κατατρώει το κρυμμένο έλκος του μίσους.
Η γλυκιά τρέλα της ευτυχίας σαστίζει και διαολίζει
την άλλη την τρέλα, αυτήν της θλίψης.
Αυτή είναι η γνώση που με οδηγεί και με μαθαίνει
και η μνήμη μου δεν σταματάει να μου το θυμίζει.
Ποιος άλλος, εκτός από την ψυχή,
θα είχε την ευφυΐα να με οικοδομήσει
για να χωρέσει μέσα μου την αμαρτία;
Έτσι οι αρχιτέκτονες τετραγωνίζουν και λαξεύουν
τα πράσινα δέντρα που φυτρώνουν στα δάση."

a poem of Andrew Marvel (1621-1678)

1 σχόλιο: