Χωρίς ελπίδα

Πόσο φτωχός είναι ο κόσμος

χωρίς ελπίδα στη καρδιά

να έχεις πάρει ένα δρόμο

που να μην σε βγάζει πουθενά.

Να είναι τόσο ανούσια όλα

τα πράγματα μες στη ζωή σου

καθώς σε παίρνει η κατηφόρα

στο βάρος της συνείδησης σου.

Να έχεις συνέχεια την φυγή

απ' ότι συμβαίνει ολόγυρα σου

μα δίχως αέρα, ούτε πνοή

πως να φουσκώσουν τα πανιά σου!

Με παραστάσεις της ζωής

ασπρόμαυρες, μουντές φωτογραφίες

που όσο τις κοιτάς δεν απορείς

πως πέρασαν ανεκμετάλλευτες οι ευκαιρίες.

Μοναδική αναλαμπή,

κάποια μακάρια χρόνια που είχες ζήσει

τότε που ήσουνα παιδί...

και με μιά αθωότητα αμνού

πριν της θυσίας το βωμό

η φύση σ' είχε προικίσει.