Σαν αφύλακτες διαβάσεις
της ψυχής οι υπερβάσεις.
Οι αναμνήσεις σου σεντόνια
ξεπλυμένα με τα χρόνια
που τ' αφήνεις να στεγνώνουν
στων ονείρων τα μπαλκόνια.
Χαμόγελα που δεν σου ανήκουν
οι στιγμές ιερές για ν' ασελγείς
στην ακαταίσχυντη μελαγχολία σου
δεν επουλώνονται οι πληγές.
Οι διαδρομές σου, με αντιφάσεις
αντικρουόμενες προκαταλήψεις, χωρίς εντάσεις
μοναδικές μας συναντήσεις
οι αργοπορημένες στάσεις.
Και πάντα ένα τίποτα θα μένει
μία ζωή σε σένα ξένη
κι όλο θα ουρλιάζουν τα όνειρα σου
καθώς περνούν από μπροστά σου.
Σε αυτό το αύριο, που θα 'ρθει
δώρο...στα αφιλόξενα σου πάθη
ένα λάθος που δεν πρέπει
να το κάνεις στο επιτρέπει.
Για αυτό λοιπόν να μη διστάσεις
εάν τύχει ποτέ σου και περάσεις
απ' τις αφύλακτες διαβάσεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου